‘Slapen in een jungle’. Gesprekstof die het op feestjes goed zal doen. Reacties als ‘je maakt een grapje of als Tarzan en Jane zeker’ zijn al op voorhand uit te denken. Misschien is het voor de ander juist een droom of voor de derde een verlangen na het wegkijken van Expeditie Robinson. Maar wij als Center Parcs-fanaten annex liefhebbers met een groen hart, wisten natuurlijk al langer dan vandaag dat het Heijderbos broedt op unieke recreatieverblijven. Specifieker: slaapverblijven in de parkspecialiteit, de Jungle Dome.
Bij het horen van de eerste plannen en het waarnemen van de eerste prille bouwtekeningen hadden dachten wij, wat bij anderen reacties zouden zijn, ‘ze maken een grapje’. Maar dat het geen grapje was, bleek wel uit de bloed serieuze eerste wandjes die werden neergezet. De bouw zette zich gestaag voort en het en het ander werd geopenbaard. De eerste plattegrond met een beetje ‘hoe en wat’ en later de persfoto’s. Verder bleef het schimmig. Verborgen bleef het wat zich er nu precies ontvouwen, daar tussen de tropische palmen en de zangvogels van cocktailachtige kleuren. Totdat.. het proefweekend zich voor deed. Als Eigen Center Parcs waren wij op twee verschillende data uitgenodigd om te komen proefslapen. Je raad het al, de bedden in de Cabanas moesten uitgeprobeerd worden. Je raadt het verder, inderdaad wij stonden te trappelen van ongeduld. De angst van de sanitaire centrale voorziening zat er niet meer in, in de dagen voor de aanloop van het aller mini-mini-ste Center Parcs-verblijf aller tijden. Maar wel eentje die uniek zal gaan worden.
|Klik en de PDF opent
plattegrond jungle dome (1)
De rest durfde we niet te voorspellen. We telde nog net niet in een provisorische aftelkalender met Jungle Book-chocolaadjes af naar de heugelijke dag, maar rijkhalzend uitkijken naar D-day, liefkozend Jungle D-day, was het weldegelijk. Bepakt en bezakt kon de reis van de avonturiers beginnen. Back to basic. Na een rumoerige autorit waarin de nodige verwachtingen ‘wat verwacht jij en over het hoe zal het zus en zo’, voelde het binnenrijden bij het Heijderbos vertrouwd tot het praatje met de portier. Niets over het onthaal. We werden als koning te rijk behandeld en benaderd. Maar de auto mocht de personeelsparking op worden geslingerd. Zo raar was dat niet, dat is ook waar ook het bord prijkte met opschrift ‘Jungle Lodges Parking’. De eerste ontmoeting met een stukje bamboe en hout was gemaakt.
| Videobeelden
| CenterParcs.nl
Onhandig zoals we waren eerst gepoogd wat check-in-administratie af te halen in de Jungle Dome, met slepende koffers was het idee toch beter naar de Receptie te lopen en inderdaad. Eenmaal in het receptiegebouw is de linkerzijde van de balie gereserveerd voor Jungle Lodge-gasten, die een Jungle Experience hebben geboekt. Een bordje met opdruk prijkt boven de balie. De betreffende receptioniste voelde zich, net als wij, wat zenuwachtig, dat vertelde ze ook openhartig. Het was immers even nieuw. De sleutels lagen al zo goed als klaar, maar de receptioniste verzekerde dat er echt nog wel iets leukers aan de ‘sleutel’ kwam te hangen, dan een plasticje met nummer. Wij waren allang blij dat we zo goedlachs en vriendelijk werden behandeld. Het bekende incheck-pakketje in folie werd overhandigd én het verblijf kon beginnen. In die folie zat een unieke Jungle Dome-plattegrond met alle Cabana’s en overzicht van het ‘hoe en wat’ over het avond- en ochtendprogramma. Verder een flyer voor een unieke fotoshoot en de overbekende parkmap zelf.
Met het juiste materiaal op naar de Cabana. Je begrijpt natuurlijk dat het adrenalinepijl inmiddels naar ongekende hoogte was gestegen. In rap tempo rapte wij ons dan ook naar de plek waar we de nacht zouden doorbrengen, de Jungle Dome. Ook achteraf klinkt dat onwerkelijk. Daar waar je als kind ravotte en de Tarzan uitging, slaap je nu en dat met een selectief gezelschap, zonder reguliere bezoekers.
Gewapend met de Jungle Dome-toegangstickets konden de laatste stappen worden gezet. Het poortje door. Binnen voelde de tropische warmte meer dan vertrouwd. De eerste blik toonde ook vertrouwd, niets dat op nieuwe of unieke woonverblijven moest lijken. Gelukkig hadden wij ons huiswerk goed gedaan en wisten dat we verder misten kijken dan onze neus lang was. Zo gezegd zo gedaan. Rechts vanuit het entreeportaal met entreepoortjes, net na de openbare toiletgroep, slaan we de vlonder op. En al snel stuiten we op een decoratiewandje en een unit daarachter die we niet konden thuisbrengen. Beter gezegd, die we nog niet kende. Het was zoals verwacht, de centrale toilet- en douchegroep, voor Jungle Dome-slapers. Met afzonderlijke ruimtes voor mannen en vrouwen. Goed gecamoufleerd en de normale dagjesgasten of anders jungleavonturiers staat er niet vreemd van te kijken. De ruimte is overigens gesloten en wordt na 17:00h, wanneer de Jungle Dome officieel volgens de reguliere openingstijden gesloten is, geopend. De richtlijnen ervan zijn streng doch rechtvaardig. Mannen bij de mannen én vrouwen bij de vrouwen. Ook is het meenemen van de camera in de douche-unit uit den boze. Gelukkig kregen wij enige uitzondering. Simpel en het niet meer dan nodig is er aanwezig: een viertal wastafels met schattige ieniemienie spiegeltjes erboven. Een drietal douches en enkel Toilet, zowel bij de vrouwen als aan de mannen-kant. Het is wel uitkijken voor het verandelijke afstapje, dat wisten wij ook maar door er zelfs in badjas bijna door op onze snufferd te zijn gegaan.
Vrijwel direct grenzend aan de toiletgroep stuitten we op de eerste Cabana. Het uiterlijk van alle Jungle Lodges is overigens vergelijkbaar. Maar verschilt hier en daar door werking in creatieve onafhankelijke thema’s. Een kleine veranda afgemaakt met bamboe-afzettingshek, poortje met een klein tuinsetje omschrijven het aanzicht het beste. De tweetal deuren, het enkel raam en afdakje verklappen dat het om een Cabana gaat. Door hun decoratieve doch creatieve inbedding in de buitenwanden van de Jungle Dome en doordat het in principe om externe units aan de buitenzijde van de Jungle Dome gaat, zijn ze niet opvallend aanwezig. Integendeel, ze hebben iets levendigs. Er volgen nog een aantal Cabana’s, de één op dit moment beter beplant dan de ander, maar tijdens een proefslaapweekend verwachten we niet dat alle ‘Rob Verlindes’ al zijn langs geweest.
Direct naast de kabelbaan bevinden zich met recht de mooiste Cabana’s. Dat deel mag overigens ook met recht een van de mooiste stukjes Jungle Dome worden genoemd, maar dat terzijde. In dit stukje jungle, de voederplaats van vele vogels en de verblijfplaats van de flamingo’s bevinden zich een viertal Cabana’s. De pareltjes, door ons genoemd. Uiteraard zijn dit ook de bewuste types die we op de persfoto’s zien terugkomen. Prachtig ingebed in de tropische vegetatie en daar is het echt wakker worden tussen de dieren. Letterlijk zelfs.
Aan de kant van het restaurant bevinden zich evengoed een op één hand te tellen Cabana’s. Echter zijn deze, aan meer dan een leger groen gelakte deur en een nummerplaatje, vrijwel niet te onderscheiden. Deze bevinden zich namelijk in de al bestaande rotswand. Deze plaatsing doet de aangrenzende veranda met directe zitjes en bamboe-afscheiding missen. Hoewel missen. Aan de andere kant van het doorgaande pad bevinden zich aan weerszijde een tweetal afgemaakte zitmogelijkheden, identiek aan die van de rest. Ook hier weer de bamboe-afscheiding en houten tuinmeubelen. Echter oogt dit op het eerste oog misschien wat vreemd. Gezien er overdag ook dagjesbezoekers en jungle-avonturiers bij drukte van het restaurant hun broodjes oppeuzelen. Vermoedelijk zonder te weten dat het hier om accommodatie-terrasjes gaat.
Nabij de waterval aan de hoofdentree, direct links van de garderobe zijn nog een tweetal Cabana’s ondergebracht. Letterlijk ondergebracht. De eerder wat creepy ruimte met vervaardige vliegtuigonderdelen is opgeofferd en grotendeels gesneuveld ten gunste van de twee identieke Cabana’s: tweetal deuren en een enkel raam. Al doen de Thaise verlichtingshouders nog wel vermoeden wat hier eerder was ondergebracht. Deze twee lijken het meest afgezonderd en daarmee ook het meest ingebed van alle Cabana’s. Voornamelijk doordat ze buiten de ‘officiële’ looproute van de Jungle Dome vallen.
Nummer 65 was diegene die wij toegewezen hadden gekregen, althans dat is wat op het door ons bejuichde papiertje stond dat toegang gaf tot dit pilot-slaappartij’tje. ‘Sleepy Oil’ was het. ‘Was’. Eenmaal bij de receptie langs geweest te zijn bleek dat zich er een omboeking voor had gedaan. Twee deuren verderop, Cabana-nummer 63, de thematisch genoemde ‘Atlas Butterfly’, was ons nieuwe vertrek voor de komende nacht. Naar verluid zou de onvoorzien hevige regenval nummer 65 niet beslapen maken. Overigens bleek bij wat rondvraag niet enkel nummer 65 hiermee te kampen. Extra zuur natuurlijk. Maar wij zijn zeker niet de moeilijkste dus deden wat ons opgedragen werd. Gepromoveerd waren we ook nog eens. Van een 2-persoons Cabana naar een 4-persoons onderkomen.
De kofferwieltjes ratelde door over de vlonders en we waren bij aankomst van de Cabana toch wel wat verrast. Inmiddels wisten we door de kleine doch praktische bouwtekeningen ietwat wat we moesten verwachten en de persfoto zorgde voor nog meer inzichten. Maar zo eenmaal voor de Cabana, met bamboeafzetting en houten tuinmeubeltjes, was het toch even een uniek moment. Een nieuw stukje Center Parcs binnen in iets vertrouwds. Hoewel binnen, al die tijd heb je het idee buiten rond te lopen met een absurd warm klimaat. Een gedeeld terras, nogmaals afgezet met bamboeafzetting, een tweetal deuren en ramen.
De Cabana’s zijn allen niet opvallend afgewerkt, in de stijl die we altijd al gewend waren van de Jungle Dome: een tweetal maskertjes, een aantal in de buur geboorde bamboeschroten en sierlijke takken die het geheel wat aankleden. Dat alles onder een klein overstek van een afdakje, wederom met bamboestokken. We stonden te trappelen om naar binnen te mogen. Het slot van de deur deed al vermoeden dat het echt ‘back to basic’ was. Hier geen afsluitbaar sleutelslot maar een hangslot en een metalen kettinkje, waarmee je aan een haakje net links van de deur de deur hermetisch kon sluiten. Op het eerste gezicht misschien niet veilig, maar dat is het weldegelijk. Ze kunnen strakgetrokken worden en op welke manier je het ook sluit, de deur kan zonder sleutel écht niet open. Het eerste unieke detail dat dit verblijf al echt ‘des Jungles’ maakt was gespot. Leuk!
We hadden ons voorbereid op van alles, maar waren verrast door hetgeen wat we zagen toen de deur soepel nog, was immers net in de scharnieren gehangen, open zwiepte. Het ontbrak er aan kastjes, zo ook kledingkasten of andere echte opbergkasten, dat wat de kamer vulde was een bed. Een goede boxspring, hoger dan ooit gezien bij een Center Parcs-accommodatie, maar na deze Jungle-nacht kunnen we wel zeggen, ze lagen heerlijk! Geen hangmat of andere avontuurlijke slaapconstructies dus, maar een echt stukje comfort in de Jungle.
Maar over dat bed gesproken dat is ook vrijwel het enige wat de kamer vult. Een muurschildering van een uilenavontuur op links en een deur op rechts. Wij waren zelf in de veronderstelling dat daar de kleding of opbergkast zich achter zou verschuilen, maar niets is minder waar. Dat is de universele deur die kan worden geopend om van deze 4-persoons Lodge een aaneengeschakelde accommodatie te maken, die plek zou kunnen bieden aan 8 personen. Wat de kamer verder vult? Niet veel. Behalve een creatieve boomstam, naast het bed, die gebruikt kan worden als kapstok annex improvisatie opberging. S ’avonds bleek diezelfde stronk ook de ideale optie om je telefoon aan ‘op te hangen’ die als wekker dient, aangezien de nachtkastjes (destijds) nog ontbraken. Al is de vraag of deze nog zullen worden toegevoegd. De invulling van de kamer is ‘back to basic’ en zijn niet meer dan een bed, een boomstam, een aantal kleine schilderijtjes en wat kleine robuuste, houten plankjes aan de wand, net naast de ‘voordeur’. Maar storend is het allerminst. De vloer van grijs beton en het houten balkenplafond zorgen voor iets unieks. Juist omdat deze puur de materialen zijn zonder enige verdere afwerking.
De in verschillende mindgroen geverfde muren hielden echter wel het nodige geluid tegen van de aangrenzende Cabana’s. Gehorig was het allerminst. Ze waren ook een prima geluidsdemper voor de airco’s en andere afzuigapparatuur die het klimaat in de Jungle regelen. Ook s’nachts blijft deze apparaat aan, maar je sliep er niet minder door. Al werd dat door andere proefslapers ietwat als vervelend ervaren, zeker diegene die net onder bewuste airco op één oor lagen. Ter hoogte van ‘bed-midden’ was een opening naar de naastgelegen ruimte. Deze was iets ruimer dan de linker, maar niet bijster veel. De indeling was identiek. Dat was ook de ruimte waar de stopcontacten waren én daarmee was de vraag of ze er überhaupt waren gelijk beantwoord. In beide kamers lagen overigens rollen op de muurplankjes, waarin zich een opgerolde klamboe bevond. Middens een haakje aan het plafond, geslagen in een van de plafondbalken kan de klamboe worden opgehangen. Mits deze juist was bevestigd. Na de melding hiervan gemaakt te hebben, dat de onze dat allerminst was, kon de klamboe fatsoenlijk worden opgehangen. Dat gaf de kamer nog een avontuurlijkere uitstraling. Eentje die niet deed vermoeden bij Center Parcs te zijn, maar echt in een of andere afgelegen Cabana binnen in een minstens even afgelegen Jungle, waar buiten het gevaar op de loer lag. Dus missie volbracht wat dat betreft.
Overigens een welgemeend advies voor de toekomstige ‘Cabanist’: neem niet teveel spullen. Of beter, neem niet teveel losse spullen mee. Het is ook maar voor één nacht dus een halve inloopkast zal er niet worden meegenomen en ondanks dat de Cabana’s van grootte verschillen en niet bijster klein zijn, is het toch lastig precies je spullen fatsoenlijk op te bergen. De ‘oplaadvoorzieningen’ van elektronica is er beperkt, helemaal bij het bed, waardoor de telefoonwekker een lastige word. Nogmaals de creatieve boomstronk volstond aardig. Het is geen VIP Eden met bubbelbad en infraroodsauna waarbij de sunshower binnen handbereik staat, maar een unieke beleving. Wanneer je zulke cabana’s boekt moet je dat vooral in je achterhoofd houden, dan sta je nooit voor onaangename verassingen.
Echter hebben wij, zoals avonturiers betaamd en het drie keer scheeprecht is onze vier persoons Cabana weer moeten verlaten. Daar verluidt dat er een 3-persoons, samengesteld, gezinnetje binnenkwam en wij daar maar als ‘noodoplossing’ zaten. Na een kleine verontschuldig, schoven wij vier deuren op en kwamen uit op de Cabana’s net achter de garderobes, links van de hoofdentree. Aan de voet van de kunstmatige waterval, dat zou wat worden s ’nachts. Ondanks dat de stortval in de nachtelijke uurtjes niet wordt uitgezet, is het horen ervan minimaal. Zeker wanneer de voordeur tegen het ‘gebruik’ (het is de ultieme Jungle Experience-beleving wanneer je deze open houdt gedurende de nacht) dicht houdt.
Na 17:00h wanneer zowel de poortjes als de deuren voor reguliere bezoekers sluiten, begint het ‘avontuur’ pas echt. Dat sluiten voor reguliere bezoekers én alle Jungle Experience-nachtbrakers mogen blijven, is toch wel een uniek, sensationeel en vreemd gevoel. Alles tegelijk. Je bent er alleen! Hoewel de andere ‘Cabanisten’ lopen er ook nog rond, maar dat zijn er stukken minder dan in de middaguren, waarbij de paden zwart zien van de spelende kinderhoofdjes die aardige kleibakseltjes in elkaar hebben gedraaid. De rust is wedergekeerd in de Jungle. Het enige dat je nog hoort op dat tijdstip zijn de vogels die van zich laten horen en de airco die de bladeren en andere vegetatie laat wiegen. De groep werd bij elkaar getrommeld door een wat klein enter- en infortaiment, geheel in stijl, gehuld in een jungleoutfit met dito helm. Het pakje doet verdacht veel denken aan die die worden gebruikt tijdens de ‘Welcome Night’ in de Market Dome’s, maar dat maakt dit stukje entertainment en storytelling er niet minder om. De verschillende kleine activiteitjes werden geopenbaard, die na het eten door de kinders, maar ook de ouders als vermakelijk zullen worden ervaren. Hoewel er een hele speurtocht door de Jungle is uitgestippeld en inclusief is tijdens deze ‘Jungle Experience’, was deze nog niet helemaal klaar. Van dee mysterieuze ‘spiegelopdracht’ ontbrak nog ieder spoor, net als de ‘Jungle by Night-act’, maar de meeste activiteiten waren er wel al. Waar overdag in kisten, de door de WNF gesponseerde platen liggen met de nodige informatie over Borneo en diens planten- en dierenwereld worden er afdekplaten gelegd met aan aantal schalen daarop.
| To do activiteiten:
- Bamboebeker-maken
- Jungleketting-maken
- *Activiteiten die buiten deze Pilot-Night vielen, waaronder de Spiegel-opdracht*
De schalen waren gevuld met diverse echte materialen, waaronder bijzondere schelpen, kraaltjes en veertjes, maar ook kleine houten boomstammetjes en andere decoratiemateriaal. Met diverse scharen en wat touw kon hier een echte Jungle Ketting worden gemaakt. Eenmaal in elkaar gezet kon deze worden bezegend door een unieke ‘totem’, die de ketting en haar krachten ook daadwerkelijk zou activeren. Je hoort het al, een plezierige activiteit voor kinderen: het fröbelen met kleine dingetjes en puren materialen uit de Jungle. Maar gezien wij ons, als jongvolwassenen, ook meer dan goed vermaakt hebben bij het maken, is dit met recht iets voor alle leeftijden. Als wij zo vrij mogen zijn, tenminste.
De andere activiteit voltrok zich tussen de uit bamboe-bestaande speeltoestellen van de Jungle. Een aantal bamboestokken, een aanplakbiljet met de nodige uitleg en een zaag verraadde hier al deels wat er te verwachten stond. Er konden bamboebekers worden gemaakt én worden versierd met unieke symbolen uit de Jungle, die allemaal een andere betekenis symboliseerde. Gezien wij goedgelovig zijn kozen wij voor ‘het geluk’. Met wat schuurpapier kon de beker worden aangestuurd zodat deze ook daadwerkelijk kon worden gebruikt als drinkbeker. Wederom leuk. Wederom niet alleen leuk voor kinderen. Gezien de ‘Herrie’ die opsteeg vanuit de ‘Safari Camp-keuken’, kon het aanvallen beginnen.
Maar niet voor eerst nog van een smakelijke cocktail te hebben genipt. Ook hier is weer volop aan de kleinere niet-alcohol-mogende-kinders gedacht door een alcoholvrije cocktail aan te bieden. Maar zoals het de beleving betaamd werden beide cocktails met een enorme lepel geschept uit een even grote ketel en vervolgens zorgvuldig in de glazen gegoten. Een rietje erin en klaar. Het werd er gelijk gezellig door. Een enorme BBQ werd centraal tussen de verschillende tafels met boomstam-zitjes gereden en onder de hangende afzuigkap-geplaatst. Het avondeten is gezamenlijk en begint rond een uur of zeven, waarbij rond kwart over 6 voor de cocktail aangeschoven kan worden. Het is dan ook het best vergelijkbaar met een buffet-setting waarbij het buffetvoedsel zelf samengesteld kan worden, op de BBQ mag en zelfs afgebakken mag worden. Tegen de rotswand kan er gekozen worden uit een redelijk aanbod aan vlees: waaronder runderlappen. Deze kunnen afzonderlijk of gemixt worden en aan spiesen worden geregen, die evengoed aanwezig zijn bij het buffet. Eenmaal alles aan de spies geschoven kan deze op een van de BBQ’s worden gelegd en naar eigen believen en voorkeur goed bruingebakken worden. Verder vult het buffet zich naast vlees uit diverse soorten fruit, die even goed aan de spies geregen kunnen worden, zoals ananaspartjes, maar ook champignons, uien, diverse kleuren paprika’s en mais. Verder is er een bescheiden ‘koudbuffet’ waaronder , koude schotel dat geserveerd kon worden met robuust oer brood. Dat je uiteraard zelf nog moest aansnijden. Eenmaal alles afgebakken, kon het verorberen beginnen en was de tijd daar ‘avontuurierlijke’ gesprekken met de andere ‘Cabanisten’ aan te knopen. Nog meer trek? Dan schuif je gewoon nog een keer aan. Het drinken bij dit buffet is echter niet inbegrepen.
Aan het aanvullende avondprogramma kon worden begonnen, gezien het bij ons om een ‘jullie-bij-ons-slapen-test’ ging was nog niet alles even gefinetunend. Zo was het daadwerkelijke programma nog niet helemaal vormgegeven. Dit zou gekenmerkt worden door een hele ‘speur-en-doe-tocht’ door de Jungle Dome, waarbij onder meer de activiteiten zoals hierboven beschreven worden kunnen worden uitgevoerd. Hierdoor ben je nagenoeg de hele avond onder de pannen in de Jungle Dome, maar het gevoel op dat moment door je aderen stroomt is onbeschrijfelijk. Zeker op de momenten dat je alleen op een paadje staat, of als ‘loner’ over een vlonder loopt. Hoewel je al heel de avond vergat bij Center Parcs te zijn, meen je dan echt in Borneo te zijn. Een unieker Center Parcs-moment hadden wij dan ook nog nooit meegemaakt. Je krijgt er werkelijk even kippenvel van. Buiten het zachte gestommel van medeslaapers die hun laatste ‘BBQ-zwaardjes’ op de plaat legde, was de er alleen rust. De rust van kletterend water, hier en daar een vleermuis die over je hoofd vliegt en wat klapperende vogels, niet meer. Een uniek iets. Wat normaal tijdens de reguliere openingsuren achter slot en grendel zou blijven, bij de opening tot 17:00h, is de boel voor de oog ook nog eens oogverblindend uitgelicht. Tijdens dit proefslaapwekkend was nog niet eens alle showverlichting goed geïnstalleerd, moet je nagaan.
In onze badjassen maakte we, bewapend met onze tandenborstel, nog een rondje ‘klimtoestel’. Het was iets voor twaalven, maar dat is iets dat je niet vaak meer zal doen. Terugdenkend blijft het even vreemd als destijds. Hoewel vreemd, eerder uniek! De nacht onder klamboe kon beginnen. Het laatste beetje gekletter van de waterval en enkele vogels gingen evengoed mee op stok. Tijd voor een nieuwe Jungle Dome-dag. 7:00h, de wekker ging. Een of andere ‘rare vogel’, letterlijk, liep haastig op en neer voor onze Cabana en pikte zachtjes in de bamboestronkjes. Het ontwaken was even uniek als er naar dromenland te vertrekken. Waar het ‘savonds stil was van de vogels, waren ze al ook zij al vroeg op en lieten volop van zich horen. Zoals vernomen in het activiteitenoverzicht word om half 8, op je Cabanaterras een ontbijtmand bezorgd. Doordat wij niets wilde missen van de eerste sprankeltjes ochtendzon die de Jungle in kwamen dansen, was de mand op de tafel geen verrassing. Alhoewel, de inhoud ervan was dat weldegelijk. Overigens kan deze ‘ontbijt-kit’ ook worden meegenomen naar de Safari Camp en kan er gezamenlijk worden gegeten, maar het eten op het eigen Cabana-terras is minstens even indrukwekkend. Twee warmhoudkannen kunnen de Safari Camp-bar worden gevuld met Koffie of thee, om vervolgens op het eigen gemak te kunnen worden opgedronken. Voor de kids is er het toepasselijke ‘Jungle Kitchen’ met een kleine verrassing. Zeker na dit ontbijtje en de afsluitende enquête alias de ‘schrijf-vooral-alles-op-wat-nog-verbeterd-kan-worden-lijst’ wisten wij het zeker, zoiets unieks hadden we nog nooit eerder meegemaakt!
Wat een ongelofelijk mooi en leuke belevenis lijkt mij dit en zo leuk beschreven.
Wat waren jullie bofkonten om dit al te mogen beleven.