Wij mochten testen; Park Bostalsee. | Mega-foto-update!

Vorige week vrijdag, 21 juni 2013, was het zover. Voor velen een normale vrijdag in juni, maar voor ons was het toch wel een speciale. Dé dag dat we zouden afreizen naar Midden Duitsland, aan de oever van de Bostalsee. Het park dat eigenlijk met Sunparks op het bord haar poorten zou openzwiepen. Daar maken ze zelf ook geen geheim van. Het park dat nipt voor dit test-weekendje nog geteisterd werd door een enorme wolkbreuk, met modderstromen als gevolg. Het park dat nog heel wat te verduren heeft gehad van haar toeristische omgeving. We draaien er verder niet omheen, wij mochten komen testen in Park Bostalsee. Center Parcs’ aller-nieuwste aanwinst aan de oever van het altijd al toeristische Bostalsee – één van de meest besurfde meren van het Duitse vasteland – opende voor ons, de testers, vroeger de poorten. En wij kunnen alvast zeggen, zo mooi hebben we het nog ooit gezien!

Helaas, maar ook fijn voor ons, konden we niets spannends van de autorit naar het park maken. Alles verliep op rolletjes, letterlijk zelfs. Eenmaal in de buurt was het nog even zoeken, de harige hamster van het Investeringsplan van het park volgde we als herkenning. De officiële bordjes waren nog niet overal geplaatst, toen we Park Bostalsee na vier dagen vreugde, plezier en gezelligheid vaarwel zeiden, was op iedere kruising netjes Center Parcs aangebracht.

We waren er vroeg. Te vroeg, zo bleek later. De slingerende oprijlaan, netjes aan beide zijdes gepland met jonge boompjes gaf al de eerste blikken op het allernieuwste stukje Center Parcs. En die eerste blik was al goedgekeurd. De cottages waren niet helemaal nieuw, want met jullie, hebben we de bouw natuurlijk trouw op de voet gevolgd. Maar hoe perfect een foto ook gemaakt kan zijn, niets verslaat je eigen ogen die spiedend over het glooiende landschap gaan. Op een flinke helling zijn de cottages gedrapeerd. Trapsgewijs en hartstikke keurig. Door de frisse en luchtige kleuren oogt het zelfs bij grauw grijs weer, zoals bij onze aankomst, als een lachend Benidorm.

Zoals we ook hebben aangegeven in de enquête die we hebben moeten invullen bij vertrek, verveelt de bebouwing nooit. De een is zandgeel, de ander wit, een derde grijs. De een met erker, de ander naar achter geplaatst, de laatste heeft een net afgezet tuintje met robuuste stenen. Nee, in alle opzichten verdient alleen al het exterieur van de cottages een grote pluim. Er is een variatie, maar toch oogt het als een fraai geheel. Een betere samenvatting dan dat we op Twitter vonden konden we er eigenlijk niet aan het park geven, ‘Het voelt als een dorp met alle activiteiten en faciliteiten dichtbij’. Het zonnetje breekt door en we weten het zeker, het oogt als Park Hochsauerland, zo tegen de heuvel, maar dan nog een tandje beter!

De auto op de werknemersparkeerplaats gestald, de officiële parking werd nog even recht gebuldozerd, op richting daar waar het ging gebeuren. De portierslôge voorbij waar de laatste randjes werden afgekit, was het goed te zien, men was nog lekker aan de gang. Links en rechts stonden nog gravers, waren tuinmannetjes in de weer en waaide de losliggende grond op. Een kwartier later in de Market Dome aangekomen, naar binnen gebrigadierd door Directeur Frank Daemen, werd het duidelijk. Het was half 11 en de eerste gasten werden naar hun planning pas om 13:00h verwacht. Oeps. Alle eerder geziene mannetjes in stoere wagens en bulldozers probeerde het voor 13:00h dus nog netjes te maken. Maar wij waren er al. Dat verklaarde dus dat we er totaal niemand zagen lopen, tenminste die niet in werkkloffie rondliep. Maar het mooiste was dus en daarvan werd een mooi moment gemaakt bij het inchecken, we waren de aller-aller-aller-aller-eerste gasten! Op Twitter vond op dat moment een klein persmomentje plaats; we kwamen zo namelijk breed lachend en nietsvermoedend op social media als de aller eerste gast die het park hadden geopend. De check-in gebeurde daarna in een roes, dat zullen jullie begrijpen, maar ging opvallend vlekkeloos. Fijn! Dit alles werd vervolgd door een gezellig bakkie koffie met de Frank Daemen himself, op naam van de baas. Over een betere binnenkomer hadden we niet durven dromen.

| Een dame die op geluk-zoektocht ging, dat is het verhaal van Park Bostalsee!
| Park Bostalsee heeft een unieke storytelling

Ieder park heeft een verhaal. Slik. Wat? Slik. Ja, ook wij flapperde wel even met onze oren. We gingen er al vanuit dat al het decoratie-materiaal van de parken met zorg werd geselecteerd, zij het in huis gemaakt, maar dit was toch wel even een eye-opener. Nogmaals dus, ieder park heeft een eigen verhaal dat wordt vertelt door hoe het betreffende park is aangekleed. Tijdens dat gezellige koffie-en-thee-kransje met de grote baas werd ons al snel duidelijk dat Park Bostalsee een echte tranentrekker heeft als achterliggend verhaal. Het zou namelijk zo zijn dat er een vrouw leefde in deze omgeving, in het dal waar het park gebouwd is. Ze was ongelukkig en zag het allemaal niet meer zitten, tot die ene dag dat ze het licht zag. Ze vertrok, de heuvel op. Als je het wil zien zie je dat het park precies hetzelfde doet; het klimt glooiend de berg op. Wanneer de vrouw naar boven kwam zag ze letterlijk het licht, de zon begon er namelijk te schijnen én de gemoedstoestand werd langzaam beter. De vrouw had haar geluk gevonden. Ze trok verder de heuvel op en kon zich niet meer heugen hoe ongelukkig ze was; ze ging op tocht de wijde wereld in, op zoek naar nog meer geluk. En juist al die artefacten uit alle andere werelddelen die ze bezocht, waarin ze ook maar een beetje geluk vond, vind je terug in de Market Dome en Aqua Mundo. Thaise beelden, manden, ornamenten, schalen. Ook in de teksten rondom de toegangspoortjes van de Aqua Mundo vertellen dit verhaal in 2 à 3 zinnen, maar met deze voorkennis zul je dat natuurlijk veel beter begrijpen. Maar dan moet je wel een beetje Duits kennen. Het plan is om dit verhaal in een pakkend, sappig en zo leuk mogelijk marketing-plan te gieten, waarna de zakdoeken ook echt getrokken kunnen worden, maar zover is het nog niet. Dat moet in de kantoortjes nog even goed worden doorgenomen met de mannetjes en vrouwtjes van de communicatie-afdeling. Wij zeiden dit maar alvast dat je alle opvallende vogels, hangende auto’tjes en rieten scooters kon thuisbrengen.