Nonna’s heeft vooral details waar je van gaat smullen; check onze foto-report!

Eerst zien dan geloven. Zo gezegd zo gedaan. Want voor je het wist waren wij weer aan de andere kant van de Nederlandse grens. Het was immers weer stil aan de overkant. Want na weken hard ploeteren, zitten alle horeca-vertimmeringen er bij De Vossemeren en Erperheide op. Nonna’s, op De Vossemeren, ontbrak echter nog in het rijtje van foto-updates, dus dat retourtje Lommel maakten we al voordat we het wisten. 

Natuurlijk was het allemaal een niet al te grote verrassing. We wisten immers al dat Guseppe, de verhaaltechnische man van Nonna’s die nooit meer uit zijn mijn terug is gekomen, zijn (ijs)karretje in het restaurant geparkeerd had. Zo ook dat het bed van Nonna – netjes zoals in het verhaal – omhoog getakeld boven de bar hangt. Maar dat het zo ontzettend sfeervol was, konden wij van te voren toch niet voorspellen. Het interieur oogt als een smakelijk mengelmoesje. En laat dat nu net de bedoeling zijn geweest. Dat komt verhaaltechnisch lekker uit, maar ook voor de centjes. Hierdoor hoefde enkel wat wandjes beplakt te worden met een nieuw, heerlijk fout behangetje. Ja, die horen zo fout te zijn, mocht je daarover twijfelen. Voor de armaturen aan het plafond met jofele lampenkapjes geldt hetzelfde. Wat is er nu makkelijker dan dat was er al (goed) hing, te laten hangen? Niets toch. Nieuwe, ook hier foute, motiefjes erop en klaar waren de decorateurs.

| De witte was hangt keurig uit te hangen boven de tafels
Wanneer je Nonna’s binnenstapt proef je Italië. Klinkt misschien als een dooddoener, maar het is echt zo. In niets proeft het nog naar die sudderende lapjes vlees die er eerder werden Ge-grill-d. Maar het mooie is, je gelooft helemaal dat Nonna hier woont, kookt én slaapt. Want er is alles aan gedaan om je dat te laten denken. Van schilderijtjes van ‘vruuger’, zorgvuldig uitgezocht met gelijkende personen natuurlijk, tot een écht Maria-beeldje! Want ook die staat er, vergezeld door twee trosjes fleurige nep bloemetjes. Mocht je willen gaan zoeken; rechts van de open haard en die is weer in het meest linker gedeelte van het restaurant. Wij ‘geloven’ wel in deze storytelling-aanpak! Grappig detail en een beetje zoals je dat vaak ziet in die Bertolli-reclames, hangt ook hier een keurig waslijntje met koddige witte hemdjes en een oma-onderbroek. Dat zijn nu de details waar wij van smullen. Potjes en pannetjes vind je er ook in overvloedde, op de bar, bij de bar en rondom de bar.

Alle gordijntjes voor de vensters zijn een keer in de was geweest en de tafeltjes zijn voorzien van – daar is ‘ie weer – foute motiefjes op verschillende tafelkleden. Standaard op je tafeltje staan trouwens altijd; een enorme peper- en zout-molen, een pannetje met je bestek, de drankenkaart én een pot tot de nok toe gevuld met – je raadt ‘um bijna al – soepstengels! Zo hoef je terwijl je wacht op je pizza’, pasta of antipasta niet op een houtje te bijten. En als ’toetje’ willen we toch nog even dat ijskarretje aanstippen. Want, als er iets veel charme geeft aan dit restaurant, dan is dat het karretje van Guseppe wel!

Genoeg van ons, het wordt tijd om zelf je vingers af te likken. Wat je vooral zal gaan proeven is veel oog voor detail. Tenminste die nasmaak zat er voor ons aan.

| Foto’s