Albron op je Bord | Primeur: Het Heijderbos pakt uit met ‘Pizza e Pasta’ | Nieuwe update! Het vernieuwde interieur, nú op foto!

Het zal wellicht in grammaticaal opzicht rammelen aan alle kanten en ook de hofleverancier onder de hofleverancier onder de woordspelingen zal ons terugfluiten. We zullen dan ook het inmiddels frequent  begrepen begrip ´veralbronnen´ met enig opgekropt enthousiasme oproepen, Van Dalen leest u mee? Aangezien het Heijderbos wederom teruggrijpt op, deze inmiddels veelbesproken, herstructureringsfeatures, waarbij de ananaspartjes weer flink in de rondje worden geslingerd. In navolging van het vrijwel dichtbehangen Pancakes aan de binnenoever en een kleine maand geleden de ‘Krachtpatsers’ onder Albron’s hoede drastisch de handen uit te mouwen staken bij het vertimmeren van het onlangs geopende ‘Snacks’, is het weer tijd om flink met de bezem te wapperen. Prestigieus en wel, wederom mag Albron zich wederom het nodige in eigen kaart gaan steken.

Zo voegt men letterlijk de daad, om na de kleine ‘herfstvakantiestop’ weer de timmerset erbij te pakken en zich dit keer vast te bijtelen in zowel het Pizza & Pasta danwel het Family Grill-concept.

Bekijk hier de menu kaart

l En hup de schop erin! Het goed rondgebolde lettertype van Albron’s eerste hersenbreker in de vorm van het opgepmipte ‘Pannenkoekenhuis-format’, Pancakes, zal wel een doorgevende en hitsige hype zijn binnen de vernieuwde kijk op ´vakantie-retailland´, aangezien wederom dit fontje er met de paplepel zal worden ingegoten bij de nieuwste ‘verpatseringen’, waarbij het Pizza & Pasta-resto in de Market Dome flink op de schop wordt genomen. De lijn van de eerdere inspiratievolle koers van ‘vernoem-het-maar-naar het baasje’ wordt hierbij echter een beetje in het midden gelaten en hoeven we niet tranen met tuiten te geven voor enige versimpeling van de conceptbenamingen.

Wederom mag het Heijderbos er met de prestigieuze eer vandoor en  met enige fierheid op de schouders, strijken met het eerste vertimmerde concept op Pizza & Pasta-gebied. Zo is het vanaf 13 november binnendenderen met ‘Pizza e Pasta’ op je snufferd. Je leest het goed en we zijn ook niet de uitspreekbare ‘n’ vergeten bij het voorgaande, maar de vernieuwde draai moet het geheel een verfrissende intonatie meegeven, en met succes, althans vanuit onze kritische oogstelling.

l Privileges
Voor dat handjevolle fanatieke pizza danwel ‘groene snuisterij’ –verorbers is het een kleine  vijftal dagen toch wel even ongegeneerd op een houtje bijten. Aangezien men vandaag de dag de kiet zal sluiten, om vervolgens na een vrijzinnige proefperiode van een kleine werkweek na dat inmiddels  veelgehoorde ‘schaarsgetrats’ te openen, voor al die bezoekersdrommen die uit zijn op een gretig belegde pizza. Wederom mogen alle gerechtigde gewapend met een Albron-personeelspas, onder de roepnaam ´werkzaam personeel´, nog voor haar officiële openstelling, al de eerste pizza´tjes en pasta´tjes naar binnen schansen.

l Proef Italië op je vork
Onder luide bombarie zullen we wellicht als jonge ‘goden’ worden onthaald aanstaande over een schamele 13-tal dagen, en zullen er van onze kant de nodige ‘o-a’ kreetgeluiden mogen weerklinken, althans wanneer onze welgeliefde ‘Partjeskoning’ haar scepter zwaait aan ons is beloofd. Zo het is het niet meer dan ‘dag-dag’ tegen het voormalige interieurgeweld en wordt flink geaasd op tochwel dé hippe variant uit de ‘ik-vertimmer-de-boel-eventjes’ catalogus. En geeft toe, het mocht allemaal ook na jaren weer wat hipper en eigentijdser, dat mogen we ze gerust onder de riem steken. En wat dat betreft lijkt het vooral helemaal goed te komen. Wij kijken inmiddels niet meer op van een aanplakbehangetje meer of minder en mogen we de vrijzinnig verhullende artist impressions gelopen haalt men alhier enorme blowups van Italiaanse aangelegenheden vanonder stoelen en banken, uitgevoerd in de statische tweekleur zwart-wit.

Overigens is het kleurpalet daarentegen ook weer niet als bijster contrasterend te reppen, de clichématige kleurpalletten als diepzwart afgezet met wit , welke hierbij van stal zijn gehaald domineren dan ook vooral, enkel moet het in de tweekleur bedrukte beeldmerk wederom roet in het eten gooien, met haar lime-groen en dieprood, al is die combi wat ons betreft best doeltreffend! Daarvoor een uit mozaïekbestaande toonbank waar een goedlachse Center Parcs-medewerkster die met al haar charme en welgemeende ‘inpak-trics en trucs’ je de heerlijkste panna-cotta wil voorschotelen, tsja dan slaan wij zoiets toch echt niet af.

‘Wil je me nu!?’
Met de noemenswaardige en vooral doeltreffende concept-payoff ‘Good food, happy people’ is in het vertimmerde ‘Pizza e Pasta’, geen enkel woord gelogen. Natuurlijk worden bij ons de nodige ‘lachebekjes’ op het smoelwerk getoverd bij het zien van een goed bordje vol waar de versheid vanaf spat. En laat dat voorgaande nu ook nog eens net de werkende insteek zijn echter de vrijwel ongedeerde menukaart.

Voor ‘groenverorbers’ welke altijd watertandend en nog net niet kwijlend stonden te gapen naar de vitrines van het saladebuffet is het jammer en helaas toch even doorlopen geblazen. Dit buffet is namelijk zonder enige gêne uit het aanbod geschrapt, maar als compensatie serveert men met alle gemak een antipasta plate, waar niet enkel de bestelgerechtigde maar de hele tafel mee kan aanvliegen! Het kan wellicht ook niet anders met de dan nog net niet ingeborduurde ‘gastvrijheidsannanas’ fier op de borst, maar de interactie met de smikkelende gast zal in dit op de schop genomen ‘stukje Italiano’ de grootste steel aan de vork hebben. En daarbij neemt men vooral geen blad voor de mond.

Het op de robuuste chefknokkels kijken wordt hierbij wel erg letterlijk in het vizier genomen. Zo worden de gemarineerde Parmaham, afgeserveerd met stukjes meloen en de niet ontbreekbare carpaccio, met alle liefde door een zwoegend personeelslid opgediend en onder je neus nog eens afgemaakt, bon appetito is daarbij dan het laatst gemeende woord! Die geruchten en ‘Rob Geus-rick-offs’ mogen hierbij ook weer onder stoelen en banken worden geschoven, aangezien het bij het inluiden van het Albron tijdperk werkelijk gedaan is met de diepvriesbodems en oplegsels, aangezien we deze huidig verzekerd worden door de knuisjes van de chefkoks zelf, en daarna na goed rondgeneed te zijn doorbakken worden in de steenoven, en die smaak komt wel even van dat geprikte vorkje! Ook de rijkgevulde pasta’s van de menukaart zullen ter plekke met zorg en garantie voor versheid, ja daar is ‘ie weer, bereid en verrijkt door een verse ingrediëntensom van Tagiatelle en Funghi met paddenstoelensaus, maar wat te denken van een kafslampje meer of minder, of die zeebaars met kreeftensaus? Wij ons staat het water nu al klotsend in de mondhoeken.

l De keuze is reuze!
De keus op de menukaat wordt ons al niet op het bordje geschoven, maar de nieuw komende opwachtigwekkende  ‘dolcibar’ doet daar zowe even letterlijk als figuurlijk nog even een ijskoud schepje bovenop. Daar wordt het ons nog moeilijker gemaakt door de ruime selectie aan de Italiaanstalige Panna Cotta, een kleurpalet aan Italiaanse ijssoorten, maar ook voor de ‘Coffielovers’ onder ons is het dringen geblazen voor deze bar, aangezien een breed aanbod aan de meest uiteenlopende koffiesoorten aan de koffieslurpers gebracht. Daarbij kunnen wij het natuurlijk niet laten om met een zonnovergoten gebrekkig Italiaans getint-intermettzo smakelijk af te sluiten, Questa è una festa, buon divertimento, met alle dankwoordjes en alle comments aan Google translate!